دوستان عزیز ، عنوان این کتاب "نشانه های اعتماد: معرفی اعتقاد مسیحیت" نوشته "روآن ویلیامز" است. از آنجا که این کتاب یکی از بهترین کتاب ها برای آشنایی و معرفی مسیحیت است ، تصمیم گرفتم این کتاب را به شما معرفی کنم و از آنجا که هیچ ترجمه فارسی برای این کتاب پیدا نکردم ، سعی کردم در این مجموعه مقالات که مبتنی بر درک و فهم من از کتاب است، خلاصه ای از هر فصل را تهیه کنم. امیدوارم از آن لذت ببرید و از آن نهایت استفاده را ببرید.
لینک های مقالات خلاصه فصول کتاب (نشانه های اعتماد: معرفی اعتقاد مسیحیت) در این وبلاگ:
خلاصه فصل ششم: درحقیقت، عشق
در چهار فصل گذشته ، ما در مورد فلسفه خدا هم از نظر ذهن و هم از نظر قلب یا روح صحبت کردیم. ما هم از نظر منطقی و هم از نظر روانی در مورد خدا صحبت کردیم و در مورد اینکه خدا کیست و چرا خدا عشق است ، چرا ما و جهان را آفریده است و چرا حتی باید به او ایمان داشته باشیم و چرا این اعتماد به خدا معقول است ، صحبت کردیم. ما همچنین در مورد خلقت ، و در مورد حقایق و یافته های روانشناختی صحبت کردیم که خدا و شر هر دو در لایه های عمیق ذهن ناخودآگاه ما از نقطه نظر روانکاوی دکتر کارل گوستاو یونگ قرار دارند و اینکه عشق پاک در واقع چیست و چرا وقتی در قلب خود با خودمان پاک و صادق هستیم ، خواهیم توانست تا خدا را همانطور که عیسی مسیح گفت ببینیم. و ما همچنین توضیح دادیم که چرا بسیاری از مردم به مسیح علاقه مند می شوند و ما در مورد چگونگی دیدن عیسی مسیح به عنوان نماینده کامل کهن الگوهای یونگی "خویشتن" درون خود صحبت کردیم. منظور از کهن الگوی خویشتن، شخصی است که هر کسی در نهایت مسیر خودشناسی می خواهد این چنین باشد. همچنین، ما درمورد این واقعیت صحبت کردیم که همه چیز همیشه از جانب خدا بوده است و به خاطر خدا وجود داشته است و حتی رنج ها و دردهای ما در این دنیا راهی برای مجازات کردن ما توسط خدا برای گناهان ما و سواستفاده ما از حقوق و آزادی دیگران است. این به این دلیل نیست که خدا ظالم یا خودخواه یا سادیست است ، بلکه دقیقاً برعکس آن ، انصاف و عدل خداوند او را مسئول می کند که این چنین باشد و حتی مجازات خدا به این دلیل نیست که او عصبانی است یا چیزی به این شکل، بلکه به این دلیل است که او می خواهد به عنوان یک والد مسئول ما را تربیت صحیح کند و به همین دلیل است که خدا حتی به عنوان عیسی مسیح انسان شد تا مانند ما شود ، به ما بیاموزد و یک نمونه کامل از خود برای ما به عنوان یک انسان باشد. از آنجا که هدف از مجازات خداوند، فقط آموزش به ما است تا ما هم بتوانیم مانند او سعادت و رستگاری و صلح خدا را احساس کنیم ، اگر واقعاً به خدا ایمان بیاوریم و از الگو کامل عیسی مسیح به طور عملی پیروی کنیم ،در آن صورت، شر و شیطان نخواهد توانست بر ما قدرتی داشته باشد، اگرچه چندین بار در کتاب مقدس نوشته شده است که شیطان یا شر حاکم این جهان است! ما گفتیم که خداوند نهایت خرد و قدرت است و خدا با شیطان درمخمصه و درگیری نیست ، در حقیقت ، خداوند به او اجازه داده است که شیطان حاکم این دنیا باشد تا به ما بیاموزد که چه چیزی خوب وچه چیزی بد است و تفاوت آنها چیست و ما در کتاب مقدس می بینیم که شیطان حتی سعی کرد تا عیسی مسیح را هم وسوسه کند و گفت اگر تو فقط خدا را ترک کنی همه چیز را در این دنیا به تو می دهم اما شیطان نتوانست موفق باشد و عیسی خدا را ترک نکرد. ما به طور مكرر توضیح دادیم كه اگر خدا همین حالا همه ی رنجها و شرها و شیطان را در جهان برطرف كند ، انسان دیگر واقعاً خوب نخواهد بود زیرا در آن صورت، انسان اصلا چاره ای جز خوب بودن نخواهد داشت! این بدان معناست که در آن صورت ، بشر به هیچ وجه آزادی انتخاب و اختیار نخواهد داشت ، و خودش خدا و خیر را انتخاب نکرده بود. زیرا انسان فقط وقتی واقعاً خوب و خداگونه است که بتواند بد هم باشد ، اما خدا و خوب را داوطلبانه ، عمداً و هدفمندانه انتخاب می کند ، حتی اگر این انتخابی دشوارتر باشد!
خدا همه این چیزها را از ازل می دانست و ما توضیح دادیم که چگونه دیدگاه ذهن انسانی ما که همه چیز را فقط در دوگانگی و قطبیت درک میکند با دیدگاه خدا که یک قطبی متحد و جمع اضداد است متفاوت است و ما گفتیم که اگر خدا را با ذهن انسانی خود ببینیم از آنجا که ذهن انسان در دوگانگی و قطبیت کار می کند، ما چاره ای نداریم جز اینکه خدا را به روشی که دین حقیقت را در کلمات برای ما خوب و بد یا نور و سایه تعبیر می کند ، درک کنیم. با این حال ، طریقی که خدا ،خودش را، یعنی خدا را می بیند، متفاوت است، زیرا خدا حقیقت را ازنقظه نظر روح می بیند ، که مانند دیدگاه ذهن انسانی نیست. بنابراین ، خدا همه چیز را جزئی از خودش می داند زیرا بدن خدا همان بدن مسیح وسطح آگاهی وحدت وجود است. خدا خلقتش را دوست دارد زیرا این همه از خود اوست وهمانطور که وقتی که یک قسمت از بدن ما بیمار است، ما احساس درد می کنیم ، وقتی روح ما هم به دلیل گناهان ما بیمار است نیز خدا می تواند درد ما را احساس کند و خدا می خواهد ما را از این درد نجات دهد. علت این درد روح و روان ما همان گناه است. گناه مانند سمی است که روح ما را بیمار می کند و از خدا دور میکند و خدا خود را در عیسی مسیح مجسم و تناسخ کرد تا ما را از این درد ، از این بیماری یا به عبارتی از گناهان ما نجات دهد! خدا این کار را برای ما کرد و به خاطر ما رنج کشید! او رنج برد و به خاک سپرده شد و روز سوم دوباره زنده شد. همانطور که دکتر کارل گوستاو یونگ، پر علم روانکاوی، توضیح داد: "اگر خدا بخواهد به عنوان یک انسان متولد شود و بشر را در اتحاد با روح مقدس متحد کند ، عذاب وحشتناکی را متحمل می شود که مجبور است این دنیا را در واقعیت خود دنیا تحمل کند. این یک اصل مهم است ، او خودش صلیب خودش است. دنیا رنج خداوند است و هر انسانی که آرزو دارد که حتی به تمامیت خود نزدیک شود ، به خوبی می داند که این به معنای تحمل صلیب خود او است. اما وعده ابدی برای کسی که صلیب خود را یدک می کشد ، روح مقدس است. تصویر خدا توسط فرود مسیح به جهنم در مصلوب شدن از بین نرفت ، بلکه فقط آسیب دیده و تغییر شکل داد و دوباره توانسنت از طریق لطف خدا بازیابی شود. این یکپارچگی با فرود آمدن روح مسیح به جهنم نشان داده می شود ، کاری به خاطر رستگاری که در آن مسیح حتی مردگان را نیز در آغوش می گیرد. از آنجا که مسیح بسیار کامل و فداکارانه زندگی کرده بود ، با رستاخیز شدن بدنش از مرگ، پیروز شد. معادل روانشناختی و روانکاوانه این واقعه و یکپارچگی، یکپارچه شدن ناخودآگاه جمعی است که بخشی اساسی از فرآیند خودشناسی را تشکیل می دهد."
خدا به عنوان عیسی مسیح یک انسان شد تا به عنوان یک انسان با ما ارتباط برقرار کند و راه نجات آن را به ما بیاموزد و به ما بیاموزد که چگونه باید از دیدگاه خدا یا روح یا بدن مسیح، خدا را ببینیم! درست است! در حقیقت ، به همین دلیل عیسی گفت که شما حتی باید دشمن خود را دوست داشته باشید! گرچه دفاع از خود در مسیحیت مجاز است و با عشق به دشمن منافات و تناقضی ندارد ، اما باید در نظر داشته باشیم که دفاع شخصی به معنای انتقام یا تلافی هم نیست. دفاع از خود فقط استفاده از نیروی ضروری و لازم معتبرآن هم فقط برای از بین بردن تهدیدهای مهم و حیاتی است زیرا عیسی مایل بود به ما نشان دهد بدن مسیح و وحدت وجود چیست و چرا ما باید همه را دوست داشته باشیم ، حتی دشمن خود را ، و تا جایی که ممکن است در بدن مسیح بخشنده باشیم.
برای درک بدن مسیح ، ابتدا باید عشق را درک کنیم. از آنجا که خدا عشق است و تنها در این صورت است ، ما می توانیم درخشش خداوند ، تصویر خدا یا روح را در همگان ببینیم که علی رغم تفاوت در نژاد ، جنسیت ، ملیت ، فرهنگ ، بدن ، زبان و غیره ، همان عشق یکسان است.
عشق مهمترین اصل مسیحیت است و گناه که خلاف قانون الهی است ، اساساً مخالف با عشق یا خداست زیرا خدا عشق است. به همین دلیل ما گناه را هر آنچه مانع از اتحاد با مسیح و خدا می شود ، می نامیم. هیچ یک از گناهان مانند سرقت ، دروغ ، کشتن ، حرص و طمع و غیره اصلاً محبت به دیگران نیستند! بنابراین ، می توانیم بیان کنیم که قانون الهی یا قانون خدا همان قانون عشق است. در حقیقت ، به خاطر عشق بود که خدا به عنوان عیسی مسیح به انسانی تبدیل شد تا راه نجات خدا را به ما نشان دهد و ما را از گناهان خود ما نجات دهد. روح ، تصویر خدا ، در شکل ناب آن نیزهمان عشق است همانطور که خدا عشق است و همانطور که مسیح عشق است. شما روح هستید ، شما تصویر خدا هستید و عشق هستید. اینگونه بود که مسیح ما را در پشت بدن جسمی ما دید و خواست که ما نیز دیگران را از دیدگاه او ببینیم تا بتوانیم در بدن مسیح با او و خدا یکی باشیم. کلیسای واقعی این بدن مسیح است و سعی دارد با آزادسازی و نجات همه از گناهان ، همه قسمت های آن را نجات داده و بهبود بخشد. حضور در این بدن مسیح به معنای این است که در بهشت هستید. شما با مسیح و خدا وحدت دارید و باید دیگران را از دیدگاه عشق ببینید که در واقع دیدگاه بدن مسیح یا نحوه مشاهده مسیح است ، نه دیدگاه ایگو یا ذهن خودآگاه! مسیح در تلاش است که ما را نجات دهد و این همان کاری است که کلیساها نیز سعی می کنند انجام دهند زیرا کلیساها باید نمایندگان بدن مسیح باشند. روآن ویلیامز در این فصل می گوید: "وقتی كلیسا به وضوح به كار تغییر زمین متعهد باشد ، آسمان روشن تر می شود" به همین دلیل است كه ما مسیحیان در دعای پروردگار می گوییم: "اراده تو بر زمین همانطور انجام خواهد شد که در بهشت است. "
برای اینکه در مورد مبحث بهشت کاملاً شفاف باشیم ، به نظر من ، بهشت در حقیقت سطحی از آگاهی است که عیسی مسیح در این سطح از آگاهی قرار دارد و اگر ما به بدن مسیح بپیوندیم و همانطور که عیسی گفت با مسیح و خدا یکی باشیم ، ما نیز هستیم در بهشت خواهیم بود حتی اگر در این بدن فیزیکی روی زمین باشیم. در واقع این سطح آگاهی همان سطح آگاهی عشق است ، به این معنی که اگر شما بتوانید مهمترین درس مسیحیت را درک کنید و مطابق با آن زندگی کنید ، در حال حاضر در بهشتی که بدن مسیح است، زندگی می کنید. این درس مهم این است: "عیسی وی را گفت، اینکه خداوند خدای خود را به همهٔ دل و تمامی نفس و تمامی فکر خود محبّت نما. این است حکم اوّل و اعظم. و دوّم مثل آن است، یعنی دیگران را مثل خود محبّت نما. بدین دو حکم، تمام تورات و صُحُف انبیا متعلّق است." (متی باب 22 آیات 37 تا 40).
خدا صاحب همه چیز است زیرا همه چیز توسط خدا و از دید خدا ایجاد شده است. خدا می خواهد ما نیز مانند او باشیم تا رستگاری و لذت او را احساس کنیم ، به همین دلیل است که ما را در وهله اول آفریده است! تا شادی خود را با دیگری تقسیم کند! روآن ویلیامز می گوید: "اگر خدا ما را از طریق مرگ حفظ کند ، همه جنبه های ما را حفظ می کند - نه فقط یک ذره خاص" جاودانه "از ما را (منظور او روح ماست)" من این جمله را تأیید می کنم ، به همین دلیل است خداوند این جهان فیزیکی دو قطبی را در تقابل با دنیای تک قطبی وی یا دنیای روح آفرید و پسر خود ، عیسی مسیح را فرستاد تا به ما بیاموزد که چگونه واقعاً خوب باشیم در حالی که می توانیم در این جهان فیزیکی دو قطبی حتی بد باشیم. برای اینکه به ما بیاموزد چگونه داوطلبانه مانند او شباهت به خدا داشته باشیم یا همانطور که عیسی مسیح می گوید: "همه شما فرزندان آن مقام متعال هستید". روح تصویری از خداست ، و از طرف خدا و مانند خداست! روح ، در تقابل با ذهن خودآگاه و Ego یا بدن فیزیکی ما ، به طور طبیعی جاودانه است زیرا روح ، خود واقعی ما ، عشق مانند خدا و همان عشق است و خدا یا روح محدود به مکان و زمان نیست و محدود به منطق هم نیست، چون همانطور که روانکاوی دکتر کارل یونگ ثابت کرد ، منطق متعلق به Ego یا ذهن خودآگاه است در حالی که روح در ناخودآگاه و در سطح بالاتری قرار دارد. به همین دلیل است که کهن الگوی یونگی "خوشتن" در همه ما که عیسی مسیح در این دنیای فیزیکی خالص ترین نماینده آن است ، بیش از آنکه در ایگو یا ذهن خودآگاه باشد ، در ناخودآگاه همه ی انسان ها واقع است. روح ، تصویر واقعی خدا ، خود واقعی ما ، بالاتر از منطق است ، به همین دلیل عشق یا نیکوکاری یا خدا یا روح چیزی نیست که فقط براساس قوانین مادی و قوانین ریاضی قابل درک منطقی باشد. عشق یا نیکوکاری یا خدا چیزی است که توسط روح قابل درک است ، همان درخشش خداوند است که همه ما در ناخودآگاه آن هستیم. با این حال ، وقتی این چیزها را آگاهانه فهمیدید ، همانطور که دکتر کارل یونگ می گوید: "شما ناخودآگاه را به خودآگاه می آورید و ما این پدیده را ایمان می نامیم". ایمان مانند این است که Ego از کهن الگوهای یونگی "خویشتن" در درون ما پیروی کند. عیسی مسیح نماینده کهن الگوی "خویشتن" بود. او انسان کاملا با ایمان بود. وفادارترین انسان تاکنون به عنوان پسر یک انسان! به عبارت دیگر ، او ناخودآگاه را به طور واقعی و کاملاً کامل به خودآگاه آورده بود و به همین دلیل او نماینده کامل آرکی تایپ یونگی "خویشتن" بود.
برای اینکه در این باره واضح تر سخن گفته باشم ، سعی می کنم بخشی از سخنرانی آقای آلن واتس را که یک فیلسوف ، نویسنده و سخنران انگلیسی بود نقل کنم. من فکر می کنم او در مورد دیدگاه خدا یا دیدگاه بدن مسیح یا دیدگاه روح صحبت می کرد وقتی که گفت: "شما همان انفجار بزرگ یا بیگ بنگ هستید ، همان نیروی اصلی جهان که به عنوان هر کسی که هستید، در دنیا ظاهر می شوید. من وقتی شما را ملاقات می کنم ، فقط آنچه را که خودتان از خود تعریف می کنید نمیبینم - آقای فلانی ، خانم فلانی - من همه شما را به عنوان انرژی اولیه جهان میبینم که به این روش و شکل خاص خصیت شما به دنیای من وارد می شود. من می دانم که من نیز همان انرژی اولیه جهان هستم. اما به ما یاد داده اند که خود را جدا از آن انرژی اولیه جهان تعریف کنیم. من و شما همه به همان اندازه که موجی با اقیانوس ادامه دارد با جهان فیزیکی پیوسته ایم. امواج در اقیانوس همانند مردم در جهان است. "
روآن ویلیامز این کتاب را به گونه ای نگاشته است که برای همه افراد با هر سطح آگاهی مناسب باشد ، به همین دلیل است که شاید تنها گزاره و اظهار نظر روآن ویلیامز که فکر می کنم می توانست برای انسانهای امروزی بهتر بیان شود، این جمله ای است که وی گفت: "در نهایت ، مسیحیان به زندگی ابدی معتقدند اما نه به این دلیل که آنها به چیزی در درون انسان به خود اعتقاد دارند (که یک عنصر جاودانه مانند روح در خود دارند) ، بلکه به این دلیل که آنها به چیزی درباره خدا اعتقاد دارند." خوب ، صادقانه بگویم ، من در اینجا نمی گویم که او اشتباه می کند ، اما معتقدم او می توانست این موضوع را بهتربرای انسان های امروزی و مدرن توضیح دهد زیرا من معتقدم که می توانم منظور او را بفهمم. بنابراین ، من سعی می کنم گفته های او را به روش خودم تفسیر و بیان کنم و توضیح دهم که چرا این حرف را زدم. روآن ویلیامز اظهار داشت که مسیحیان به چیزی در مورد خدا اعتقاد دارند ، نه لزوماً به چیزی در مورد روح ، به همین دلیل آنها به زندگی ابدی معتقد هستند. اما آنچه من می گویم این است که مسیحیان به چیزی راجع به خدا باور دارند که اما آن چیز درباره ی خدا، در حقیقت همان باور به روح خودشان است. از آنجا که روح درخشش و تصویری از خدا و جاودانه است و وقتی کسی خود را به عنوان روح می داند و میشناسد ، ناگزیر خدا را نیز خواهد شناخت! من شخصاً ترجیح می دهم بگویم که همه ، در ناب ترین شکل خود ، روح هستند و بنابراین ، به طور طبیعی به عنوان بارقه های خداوند، جاودانه هستند ، اما مسیحیان به عشق اعتقاد دارند و از آنجا که روح عشق است ، همانطور که درخشش خدا و خدا عشق است ، وقتی مسیحیان به چیزی در مورد خدا باور داشته باشند ، آنها در واقع به روح خود اعتقاد دارند که همانند خدا همان عشق است و جاودانه است. من عقیده دارم که وقتی در مورد زندگی ابدی در بدن مسیح صحبت می کنیم ، در حقیقت در مورد جاودانگی روح و خدا و عشق صحبت می کنیم که محدود به زمان و مکان نیستند. مسیحیان واقعی در واقع افرادی هستند که می توانند خود را به عنوان روح یا عشق یا کهن الگوهای یونگی "خویشتن" بشناسند نه بدن های جسمی و منیت و به همین دلیل است که وقتی کسی قلبی و دلی پاک دارد ، خدا را خواهد یافت همانطور که عیسی مسیح گفته است. آنها مسیح را در قلب خود می ببینید و میخواهند مانند او شوند. وقتی کسی واقعاً خودش را بشناسد ، مسیح را در قلب خود می بیند و وحدت خود را با مسیح و خدا به عنوان روح یا تصویر خدا یا فرزند آن مقام متعال احساس می کند. بنابراین ، آنها متوانند حتی در این بدن جسمی، آرامش و ستایش خدا را احساس کنند. آنها احساس عدم نگرانی ، ایمان ، صلح ، عشق ، صبوری و بردباری می کنند و برای نجات دیگران امیدوار هستند.
اما اگر به دیدگاه Ego یا ذهن خودآگاه یا مادی گرایانه خالص اصرار داشته باشیم ، نه به دیدگاه روح که از نقطه نظر عشق یا خدا یا مسیح است ، ما به عنوان Egos یا منیت ها، محکوم به مرگ و مردن هستیم. زیرا ما خود را فقط به عنوان Ego یا جسمی فیزیکی و فقط ذهن خودآگاه در نظر گرفته ایم و می شناسیم و بنابراین ایگو یا منیت و یا ذهن خودآگاه می میرید و به خاک تبدیل می شود. به همین دلیل است که وقتی کسی خودش را فقط به عنوان جسمی فیزیکی و ذهنی خودآگاه یا Ego باور دارد ، در نتیجه ، منیت او در مرگ حال می شود و میمیرد و از بین میرود. اگرچه روح آنها هنوز هم به طور ابدی وجود دارد ، اما آنها آگاهانه از آن روح خود آگاه نیستند ، بنابراین احساس جاودانگی نخواهند کرد. آنها در حقیقت احساس مرگ و نیستی می کنند ، زیرا Ego در این دنیای جسمی می میرد اما روح در خدا باقی می ماند و تا زمانی که کسی خود را مانند مسیحیان به عنوان روح نمی شناسد ، آنها آگاهانه زندگی ابدی نخواهند داشت زیرا از این واقعیت آگاه نیستند که آنها به عنوان روح یا عشق یا درخشش خدا، ابدی هستند یا به عبارت دیگر ، زیرا آنها ناخودآگاه خود را به خودآگاه نیاورده اند و زیرا آنها نمی توانند خود را به عنوان روح با ذهن خودآگاه انسانی یا Ego خود درک کنند و بفهمند ، بنابراین در آن صورت، آنها با ایمان نیستند. به همین دلیل است که مسیحیان به زندگی ابدی در بدن مسیح اعتقاد دارند زیرا حتی Ego یا ذهن خودآگاه آنها نیز آگاه است و این واقعیت را آگاهانه می دانند که آنها در ناخودآگاه خود درحقیقت روح هستند که همان خود فرد متعالی برتر و واقعی آنهاست که حتی می تواند مانند خدا و در بالاترین حد خلاق باشد. مانند معجزاتی که عیسی انجام داد ، جهان فیزیکی و بدن را نیز میتواند کنترل کند و همانطور که عیسی مسیح می گوید: "آمین آمین به شما می‌گویم هر که به من ایمان آرد، کارهایی را که من می‌کنم او نیز خواهد کرد و بزرگتر از اینها نیز خواهد کرد، زیرا که من نزد پدر می‌روم. " (یوحنا 14:12).
روآن ویلیامز در این فصل می نویسد: "مرگ برهنگی ای است که همه باید با آن رو به رو شویم، همانطور که با خدا روبرو می شویم ، این یک برهنگی روحانی است." این جمله زیبایی است. خدا ما را دوست دارد و عشق او را ملزم به انصاف و عادل بودن می کند. بنابراین ، او باید کسانی را که مرتکب گناهان شده و از حقوق و آزادی دیگران سواستفاده کرده اند مجازات کند. کتاب مقدس بارها در مورد جهنم صحبت می کند اما این بدین دلیل نیست که خداوند از مجازات ما لذت می برد یا مواردی از این دست، بلکه به این دلیل است که خدا می خواهد ما را آموزش دهد و تربیت کند و خدا به صورت ابدی منصف و عادل است و افرادی که در زندگی خود دیگران را شکنجه و و با آنها بدرفتاری کرده بودند ، باید به همان روش مجازات شوند. دقیقا به نسبت و اندازه مناسب، برای درک و به جهت اینکه بفهمند که چرا آنها اشتباه کرده اند و احساس طرف مقابل را هم درک کنند. این هدف از جهنم در کتاب مقدس است. خدا به عنوان یک والد ، تنبیه کودک برای خدا نیز آسان نیست ، اما شاید از نظر خداوند برای آموزش ما لازم و ضروری باشد اما من فکر می کنم اگر راهی برای بخشش ما وجود داشته باشد ، خدا قطعاً ما را می بخشد اما گاهی اوقات ، این مسئله حقوق شخص دیگری و حقوق مردم است و خدا باید منصفانه برخورد کند و عادل باشد. مجازات در جهنم باید مانند یک تراژدی برای خدا باشد و دردناک باشد که ببیند هیچ راهی برای پسران و دخترانش باقی نمانده است و تنها راه تربیت آنها از این طریق است. روآن ویلیامز می گوید: "صادقانه ترین تصویری که می توانیم از جهنم داشته باشیم این است که خداوند به صورتی ابدی در بسته ای را می زند و میکوبد که ما برای بستن آن در تلاش می کنیم." با این حال ، اگرچه برخی از مسیحیان به آموزه ای اعتقاد دارند که به آن در جهنم به عنوان عذاب آگاهانه ابدی (ECT) معروف است ، من به چنین چیزی اعتقاد ندارم زیرا فکر می کنم مجازات ابدی خلاف عشق خدا است. جان اسکات که یک سخنران و واعظ بزرگ و رهبر جنبش انجیلی در سراسر جهان بود ، می گوید: "من سوالی می کنم که آیا" عذاب آگاهانه ابدی "با مکاشفه کتاب مقدس عدالت الهی سازگار است؟ اساسا، در کتاب مکاشفه در کتاب مقدس در آن آیه اعتقاد بر این است که خداوند مردم را با توجه و به تناسب با کاری و گناهی که برای مثال انجام داده اند قضاوت خواهد کرد (مکاشفه 20:12) ، که بیانگر آن است که مجازات اعمال شده متناسب با شرو گناه انجام شده خواهد بود. " اما باز هم باید روشن کنم که جدا بودن از روح یا جدا بودن از خدا و تنها اطاعت از خود ، می تواند به خودی خود مانند جهنمی دردناک باشد. شاید این همان معنای جهنم ابدی باشد که اگر گناه کنی ، مرتکب تخلف و ایجاد مانع با شادی و ستایش خدا خواهی شد، زیرا همانطور که روآن ویلیامز می گوید: "ابدیت بیش از هر چیز یک شادی در واقعیت محض خداست."البته نگاه سنتی گرایانه مسیحیت به جهنم لزوماً به معنای آتش و گوگرد نیست. مارک گالی ، نویسنده و ویراستار آمریکایی ، و وزیر پیشین پروتستان خود را "از بعضی جهات" یک مسیحیت سنت گرا توصیف می کند اما می گوید: "من مطمئناً موافق نیستم که جهنم محل آتش سوزی یا عذاب واقعی باشد ، من تمایل دارم مطلوب تر نسبت به استعاره هایی که در مورد جهنم به عنوان نبود عشق به خدا صحبت می کنند، نگاه کنم و آن زندگی فقط یک نوع بدبختی خواهد بود. اگر به خودم واگذار می شد ، احتمالاً جهنم را از واژگان ما حذف می کردم ، زیرا مشکلات ظاهراً غیرقابل جبرانی را ایجاد می کند. اما عیسی در مورد آن به عنوان یک واقعیت صحبت می کند و به نظر نمی رسد که در این مورد تردیدی داشته باشد. یکی از مشکلات اصلی آموزه های جهنم این است که جایی است که خدا در آن حضور ندارد ، اما واقعیت این است که خدا در همه جا حضور دارد. چگونه می توانید جایی وجود داشته باشید که از خدا بی نصیب باشد و در عین حال تا ابد وجود داشته باشد؟ این نوعی عدم امکان الهیات است. " صادقانه بگویم ، من فکر می کنم گالی حق داشت و جهنم بیشتر یک نوعی از استعاره است ، و عیسی مکرر استعاره ها را تدریس می کرد. همچنین ، اگر بگوییم که خداوند در جهنم حضور ندارد ، بهتر می توان درک کرد که چرا جهنم برای ایگو یا ذهن خودآگاه ما که به روح و خدا و عشق اعتقاد ندارد، است و درآن صورت زندگی همراه با بدبختی را تجربه خواهد کرد. جهنم در واقع یک حالت و سطحی از آگاهی است ، و از طرف دیگر ، بهشت نیز یک حالت و سطحی از آگاهی برای Ego است ، که در آن Ego معتقد است که در واقع روح یا عشق است که درخشش خداست و بالاتر از جهان مادی است و در بدن مسیح ابدی است، در حالی که در بدن جسمی قرار داده شده است و مطابق با فصل 5 رساله به غلاطیان : "اما میوه روح عشق ، شادی ، صلح ، صبر ، بردباری ، مهربانی ، خوبی ، وفاداری ، نرمش و خویشتنداری است."
روآن ویلیامز در این فصل می نویسد: "ما باید نیمه شب را سپری کنیم تا اینکه به طلوع آفتاب روشن برسیم و وقتی دعا میکنیم ، دستان خود را در تاریکی بالا میبریم که لمس خوشایند خدا خواهد بود." من فکر می کنم او در مورد مقابله با سایه در درون و دانستن و شناختن شر و تاریکی و بد درونی صحبت می کند ، تا بتوان آن را از خدا ، نور و خوب در فراآیند خودشناسی روانکاوی یونگی، به جهت ادغام خودآگاه و ناخودآگاه، کاملا متمایز کرد و این امر ما را با ایمان میکند تا درک کنیم که کهن الگوی "خویشتن" خود واقعی ما هستیم که با مسیح یکی هست و همانطور که عیسی مسیح ، خودش گفت: " تا همۀ آنها یکی باشند آنچنان که تو ای پدر در من هستی و من در تو و آنها نیز در ما یکی باشند و تا دنیا ایمان بیاورد که تو مرا فرستاده ای." (یوحنا 17:21).
بیشتر بخوانید:
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
Tokens of Trust: An Introduction to Christian Belief (a summary of chapter 6)
Dear Friends, The title of this book is "Tokens of Trust: An Introduction to Christian Belief" by Rowan Williams. Since this book is one of the best books to get acquainted with and introduced to Christianity, I decided to introduce this book to you, and since I did not find any Persian translation for this book, I have tried to make a summary of each chapter in this series of articles which is based on my realisation and understanding of the book. I hope you enjoy it and make the most out of it.
Links to articles summarizing the chapters of the book (Tokens of Trust: An Introduction to Christian Belief) in this blog :
Chapter 6: Love, Actually
In the last five chapters, we talked about the philosophy of God both from the mind’s point of view and the heart’s or soul’s point of view. We talked about God both logically and psychologically and we talked about who is God and why God is love, why He created us and the world and why should we even believe in him and why this trust in God is reasonable. We also talked about creation, and about the psychological facts and findings that God and evil are both in deep layers of our unconscious mind from the psychoanalysis of Dr Carl Gustav Jung and what pure love actually is and why when we get pure in our heart and honest with ourselves, then we can see God as Jesus Christ inside ourselves. And we also explained why many people are getting interested in Christ and we talked about how people see Jesus Christ as the perfect representative of the Jungian archetype of “the Self” in themselves, which is a person that everyone wants to be like him ultimately. Also, we talked about the fact that everything has been always from God and because of God and even our sufferings and pains in this world are a way of punishment by God for our sins and for abusing other people’s rights and freedom. It is not because God is cruel or selfish or sadist, but exactly the opposite, the fairness of God makes him responsible to be like that and even God’s punishment is not because he is angry or something but because he wants to teach us as a responsible father and that’s why God even became man as Jesus Christ to be like us, teach us and make a perfect example of himself as a man. Because the purpose of God’s punishment is just teaching us so that we get able to feel God’s happiness and salvation and peace like himself, if we start to truly believe in God and follow the perfect example of Jesus Christ practically, then evil cannot have power over us, although it is written several times in the Bible that Satan or evil is the ruler of this world! We said that God is the ultimate wisdom and power and God is not struggling with Satan, in fact, God has let Satan be the ruler of this world to teach us what good and bad is and what is their difference and we see in the bible that Satan even tried to tempt Jesus Christ and said I will give you everything in this world if you just leave God but Satan could not be successful and Jesus did not leave God. We explained that repeatedly that if God removes all sufferings and evil and Satan right now, man would not be truly good because he had no choice but to be good! This means that in that case, a human had no freedom of choice or free-will at all, and he himself had not chosen God and goodness. Because man is only truly good and God-like when he could be able to be bad, but he chooses God and good voluntarily, intentionally, and purposefully, even if this choice is more difficult!
God knew all these things eternally and we explained how our human mind's point of view which understands everything just in duality and polarity is different from God’s point of view which is unipolar and we said that if we see God with our human-mind since it is working in duality and polarity, then, we have no choice but to understand God the way that religion interprets the truth in words to us as Good and Bad or the light and the shadow. However, the way that God sees God is different because God sees truth from the soul’s point of view, which is not like the mind’s point of view. Therefore, God sees everything as a part of himself because the body of God is the body of Christ. God loves its creation because it is all from itself and as we feel pain when one part of our body is sick, God also can feel our pain when our soul is sick because of our sins and God wants to save us from this pain. The cause of this pain is sin. Sin is like a toxic which makes our soul sick and God incarnated himself in Jesus Christ to save us from this pain, from this sickness, or in other words, from our sins! God did that for us and suffered because of us! He suffered and was buried and the third day he rose again. As Dr Carl Gustav Jung explained: “If God wishes to be born as a man and to unite mankind in the fellowship of the holy ghost, he suffers the terrible torment of having to bear the world in its reality. It is a crux indeed, he himself is his own cross. The world is God’s suffering and every individual human being who wishes even to approach his own wholeness knows very well that this means bearing his own cross. But the eternal promise for him who bears his own cross is the Paraclete. The God-image was not destroyed by the Fall but was only damaged and deformed and can be restored through God’s grace. The scope of the integration is suggested by the descent of Christ’s soul to hell, its work of redemption embracing even the dead. Because Christ had lived so fully and devotedly, he won through to the resurrection body. The psychological equivalent of this is the integration of collective unconscious which forms an essential part of the individuation process”.
God became a man, as Jesus Christ, to communicate with us as a man and teach us the way to its salvation and to teach us how we should see God from God’s or Soul’s or body of Christ’s point of view! That’s right! In fact, that’s why Jesus said that you should even love your enemy! Although self-defence is allowed in Christianity and it is not contradicted to the love of the enemy, we should bear in mind that self-defence does not also mean taking revenge or retaliation at all. Self-defence is just using only the authentic necessary force just to remove critical threats because Jesus wanted to show us what the body of Christ and the unity of existence are and why we should love everyone, even our enemy, and be forgiving as much as possible in the body of Christ.
To understand the Body of Christ, firstly, we need to understand Love. Because God is love and only then, we can see the sparkle of God, the image of God or the soul in everybody which is also the same love despite their difference in their race, gender, nationality, culture, body, language etc.
Love is the most important principle of Christianity and sin which is a transgression against divine law, is basically against and opposite to love or God because God is love. That’s why we call sin whatever that stops us to be united with Christ and God. None of these sins such as stealing, lying, killing, greed, etc. is an act of love toward others at all! Therefore, we can state that the divine law or God’s law is love’s law. In fact, it was because of Love that God became a man as Jesus Christ to show us the way to God’s salvation and save us from our sins. Soul, the image of God, in its pure form is also the love as God is love and as Christ is love. You are soul, you are the image of God and you are love. That is how Christ saw us behind our physical body and wanted us to see others from his point of view too so that we can be one with him and God in the body of Christ. The real church is this Body of Christ and it tries to save and heal every part of it by liberating and saving everyone from their sins. Being in this body of Christ means that you are in heaven. You are in unity with Christ and God and you must see others from Love’s point of view which is in fact Body of Christ’s point of view or how Christ saw us, rather than Ego’s point of view! Christ is trying to save us and that is what Churches are trying to do too because churches should be the representatives of the body of Christ. Rowan Williams says in this chapter: “ When the church is most clearly committed to the work of transforming the earth, heaven becomes most clear” That is why we, Christians, say in the Lord’s prayer: “thy will be done on earth as it is in heaven.”
In order to be crystal clear about heaven, in my opinion, heaven is a level of consciousness which Jesus Christ is in this level of consciousness and if we join the body of Christ and be one with Christ and God as Jesus said, we are also in heaven even if we are on earth in this physical body. It is indeed Love’s level of consciousness meaning if you can understand the most important lesson of Christianity and live accordingly, then you are already living in heaven which is the Body of Christ. This important lesson is: “Love the Lord your God with all your passion and prayer and intelligence. This is the most important, the first on any list. But there is a second to set alongside it: Love others as well as you love yourself. All the Law and the Prophets hang on these two commandments.” (Matthew 22:37-40).
God owns everything because everything is created by God and from God’s vision. God wants us to be like him to feel his salvation and joy, that is why he created us in the first place! To share his happiness! Rowan Williams says: “If God holds on to us through death, he holds on to every aspect of us - not just to a special protected “immortal” bit of us (he means our souls)” I acknowledge this statement because that is why God made this bipolar physical world, in opposition to his unipolar world or the worlds of soul, and sent his Son, Jesus Christ, to teach us how to be truly Good while we are able to be bad in this bipolar physical world. To teach us how to be voluntarily like him, God-like or as Jesus Christ says: “You are all sons of the most high”. The soul is an image of God, and from God and like God! Soul, in opposition to the conscious mind and our Ego or our physical body, is immortal naturally because soul, our true self, is love like God and love or God or soul is not limited to space and time and it is not limited to logic either because as Dr Carl Jung’s psychoanalysis found out, logic belongs to Ego or Conscious mind while the soul is in a higher level in the unconscious. That’s is why the archetype of “The Self” in all of us which Jesus Christ in this physical world is the purest representative of it, is in unconscious rather than in Ego or in Conscious mind. Soul, the true image of God, our true self, is higher than logic that is why Love or Charity or God or Soul is not something that can be understood logically only based on material and mathematic rules. Love or Charity or God is something that can be understood by the soul, the sparkle of God that is all of us in the unconscious. However, when you understood these things consciously, as Dr Carl Jung says: “you will bring the unconscious to conscious and we call it faith.” It is like the Ego is obeying the Jungian archetype of “The Self” within us. Jesus Christ was the representative of “The Self”. He was the perfect man of faith. The most faithful man ever as a son of man! In other words, he had brought unconscious to conscious truly and totally and perfectly and that is why he was the perfect representative of the Jungian Archetype “The Self”.
To be clearer about it, I try to quote some parts of a lecture by Mr Alan Watts who was a British philosopher, writer, and speaker. I think he was talking about God’s point of view or the Body of Christ’s point of view or soul’s point of view when he said: “You are the big bang, the original force of the universe, coming on as whoever you are. When I meet you, I see not just what you define yourself as--Mr so-and-so, Ms so-and-so, Mrs so-and-so--I see every one of you as the primordial energy of the universe coming on at me in this particular way. I know I'm that, too. But we've learned to define ourselves as separate from it. You and I are all as much continuous with the physical universe as a wave continues with the ocean. The ocean waves and the universe peoples.”
Rowan Williams has written this book to be suitable for everybody with every level of consciousness, that is why maybe the only statement of Rowan Williams that I believe he could state better for the modern humans is this statement that he said: “Ultimately, Christians believe in eternal life not because they believe something about themselves as human (that they have an immortal element in them), but because they believe something about God.”. Well, to be honest, I am not saying here that he is wrong, but I believe he could explain this better because I believe that I can understand what he means. Therefore, I try to interpret and rephrase his statement in my own way and explain why I said that. Rowan Williams states that Christians believe in something about God, not necessarily something about the soul, that is why they believe in eternal life. But what I say is when Christians believe something about God that something is in fact the soul. Because the soul is the sparkle of God and eternal and when someone knows himself as soul, he/she will inevitably know God too! Me personally, I would rather say that everyone, at their purest form, is souls and therefore, immortal naturally as sparkles of God but Christians believe in Love and since the soul is love, as the sparkle of God and God is love, when Christians believe something about God, they in fact believe in soul and soul and God is love and immortal. I opine that when we talk about the eternal life in the Body of Christ, we are talking about the immortality of soul and God and Love which are not limited to time and space. True Christians are in fact the people who could know themselves as soul or love or the Jungian Archetype of “the Self” rather than physical bodies and Ego and that is why when someone gets pure in heart, would see God and Jesus Christ stated and they see Christ in their heart and want to be like him. When someone truly knows himself/herself, he/she would see Christ in their heart and feel their unity with Christ and God as souls, the images of God or the sons of the most high. Therefore, they are going to feel peace and praise of God even in this physical body. They feel unworried, faithful, peaceful, loving, patient and tolerant and hopeful of saving others.
But if we insist on Ego’s or conscious mind’s or pure materialistic point of view, rather than Soul’s point of view which is love’s or God’s or Christ’s point of view, then we as Egos are doomed to die and stay dead. Because we considered and knew ourselves only as Ego or Physical body, and it will die and turn to dust. That is why when someone believes himself only as a physical body and conscious mind or Ego, then, their Ego will be dissolved by death. Although their souls still exist eternally, they are not aware of it consciously, so they will not feel immortality. They in fact feel death and nothingness because Ego dies in this physical world but Soul Remains in God and as long as someone does not know themselves as souls as Christians do, they would not have eternal life consciously because they are not aware of this fact that they are eternal as soul or love or the sparkle of God, or in other words, because they have not brought their unconscious to conscious and because they could not understand and know themselves as souls with their human conscious mind or Ego, so they are not faithful and immortal. That is why Christians believe in eternal life in the Body of Christ because even their Ego or conscious mind is aware and knows it consciously and this unconscious fact which is soul is their true eternal higher self which can even be creative like God and at the highest levels, masters and controls the physical world and body like the miracles that Jesus did and said: “Very truly I tell you, whoever believes in me will do the works I have been doing, and they will do even greater things than these because I am going to the Father.” (John 14:12).
Rowan Williams writes in this Chapter: “Death is a nakedness to which we must all come, a spiritual stripping, as we are confronted by God.” It is a beautiful statement. God loves us and his love obliges him to be fair. So, he must punish the ones who have committed sins and abused other’s rights and freedom. Bible talks about hell many times but it is not because God enjoys punishing us or anything like that but because God wants to teach us and God is eternally fair and the ones who had tortured and abused others in their life, must be punished the same way to the right proportion to understand why they are wrong and how it feels to be on the other side. It is the purpose of hell in the scripture. As a father, punishing the child is not easy for God too, but maybe necessary from God’s point of view for our education but I think if there is a way to forgive us, God will definitely forgive us but sometimes, it is a matter of someone else’s rights and God must be fair. Punishment in hell must be like a tragedy for God and painful to see there is no way left for his sons and daughters and the only way for them to be educated is in this way. Rowan Williams says: “The most truthful image we can have of hell is of God eternally knocking on a closed door that we are struggling to hold shut”. However, although some Christians believe in a doctrine which is known as Eternal Conscious Torment (ECT) in hell, I do not believe in such a thing because I think eternal punishment is against God’s love. John Scott who was a great theologian and a leader of the worldwide evangelical movement, says: “I question whether 'eternal conscious torment' is compatible with the biblical revelation of divine justice. Fundamental to it is the belief that God will judge people 'according to what they have done for example (Revelation 20:12), which implies that the penalty inflicted will be commensurate with the evil done.”. But again, I must clarify that being apart from your soul or being apart from God and obeying only your Ego, could be painful like a hell already. Maybe that is what eternal hell means that if you sin then you make transgressions between yourself and God’s joy and praise because as Rowan Williams says: “Eternity is above all a joy in the sheer reality of God.”. A traditionalist view of hell, however, does not necessarily mean fire and brimstone. Mark Galli, American author and editor, and former Protestant minister describes himself as, “in some respects” a traditionalist but he says: “I certainly wouldn't agree that the hell is a place of literal fire or torment, I tend to be more favourable toward the metaphors that talk about hell as the absence of a love of God and that would be a miserable existence. If it was left up to me, I would probably eliminate hell from our vocabulary because it does present seemingly insurmountable problems. But Jesus does talk about it as a reality and he doesn't seem to have any doubts about it. One of the main problems with the doctrine of hell is that it’s a place where God is not present, Well, the fact is that God is omnipresent. How can you have a place that's bereft of God and yet it exists for eternity? That's kind of a theological impossibility.” To be honest, I think Galli was right and hell is more metaphoric, and Jesus used to teach in metaphors a lot of times. Also, if we say that God is not present in hell, it can be understood better why hell is the state and a level of consciousness for Ego/our conscious mind in which Ego does not believe in Soul and God and love and therefore it would have a miserable life, and on the other hand, heaven is also a state and level of consciousness for Ego, in which Ego believes that it is in fact soul or love which is a sparkle of God and higher than the material world and eternal in the body of Christ even while it is in a physical body and according to chapter 5 of the Epistle to the Galatians: "But the fruit of the Spirit is love, joy, peace, patience, kindness, goodness, faithfulness, gentleness, and self-control.”
Rowan Williams writes in this chapter: “We have to pass through midnight before it turns towards dawn and when we pray, we put out our hands into a darkness that is God’s welcoming touch.” I think he speaks about confronting the shadow inside and knowing Evil and darkness and bad, in order to differentiate it from God, light and Good in the individuation process of Jungian Psychoanalysis theory to integrate conscious and unconscious perfectly which makes us faithful and understanding the Jungian Archetype of “the Self” is our true self which is one with Christ and as Jesus Christ, Himself said: “that they may all be one. As you, Father, are in me and I am in you, may they also be in us, so that the world may believe that you have sent me.” (John 17:21).
Read more:
Comments