تفسیر کتاب پیدایش 1:
کتاب پیدایش اولین کتاب عهد عتیق است. پیدایش شرحی از خلقت جهان و داستان اولیه بشریت است. اسطوره آفرینش در طول تاریخ در بسیاری از ادیان و تمدن ها نقل و ثبت شده است، اگرچه نام ها گاهی نسبتاً متفاوت است، اما داستان آفرینش افسانه ای و اسطوره ای و استعاری است و معنای واقعی داستان آن چیزی است که بیش از همه اهمیت دارد. به عنوان مثال، درخت دانش به نوعی شبیه جعبه پاندورا در اساطیر یونان است. یکی از دلایلی که مردم نکات اسطوره آفرینش را در کتاب مقدس از دست می دهند این است که آن را تحت اللفظی و نه استعاری می گیرند در حالی که پیدایش یا آفرینش به صورت استعاری و شعرگونه نوشته شده است تا مردم بتوانند معنای واقعی و باطن داستان را درک کنند. داستان با خلقت جهان و آدم و حوا و نحوه هبوط آنها و چگونگی تعالی و صعود انسان به عنوان عیسی مسیح در عهد جدید آغاز می شود تا انسان مقدس شود زیرا عیسی هم کاملاً انسانی و هم کاملاً الهی بود. در این مقاله سعی می کنم کمی عمیق تر به آن نگاه کنم و تفسیری از افسانه آفرینش در کتاب پیدایش 1 ارائه کنم. سعی می کنم این قسمت از پیدایش را تفسیر کنم زیرا معتقدم می تواند نشان دهد که دوران باستان و دوران مدرن چگونه می توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند:
1 در ابتدا، خدا آسمانها و زمین را آفرید.
2 وزمین تهی و بایر بود و تاریكی بر روی لجه و روح خدا سطح آبها را فرو گرفت و نفس و روح خدا بر روی آب های تاریک و عمیق میوزید.
3 و خدا گفت: «روشنایی بشود.» و روشنایی شد.
4 و خدا روشنایی را دید كه نیكوست و خدا روشنایی را از تاریكی جدا ساخت.
5 و خدا روشنایی را روز نامید و تاریكی را شب نامید. و شام بود و صبح بود، روزی اول.
6 و خدا گفت: «فلكی باشد در میان آبها و آبها را از آبها جدا كند.»
7 و خدا فلك را بساخت و آبهای زیر فلك را از آبهای بالای فلك جدا كرد. و چنین شد.
8 و خدا فلك را آسمان نامید. و شام بود و صبح بود، روزی دوم.
9 و خدا گفت: «آبهای زیر آسمان در یكجا جمع شود و خشكی ظاهر گردد.» و چنین شد.
10 و خدا خشكی را زمین نامید و اجتماع آبها را دریا نامید. و خدا دید كه نیكوست.
11 و خدا گفت: «زمین نباتات برویاند، علفی كه تخم بیاورد و درخت میوه‌ای كه موافق جنس خود میوه آورد كه تخمش در آن باشد، بر روی زمین.» و چنین شد.
12 و زمین نباتات را رویانید، علفی كه موافق جنس خود تخم آورد و درخت میوه‌داری كه تخمش در آن، موافق جنس خود باشد. و خدا دید كه نیكوست.
13 و شام بود و صبح بود، روزی سوم.
14 و خدا گفت: «نیرها در فلك آسمان باشند تا روز را از شب جدا كنند و برای آیات و زمانها و روزها و سالها باشند.
15 و نیرها یا نورها در فلك آسمان باشند تا بر زمین روشنایی دهند.» و چنین شد.
16 و خدا دو نیر یا نور بزرگ ساخت، نیریا نور اعظم را برای سلطنت روز و نیر یا نور اصغر را برای سلطنت شب، و ستارگان را نیز آفرید.
17 و خدا آنها را در فلك آسمان گذاشت تا بر زمین روشنایی دهند،
18 و تا سلطنت نمایند بر روز و بر شب، و روشنایی را از تاریكی جدا كنند. و خدا دید كه نیكوست.
19 و شام بود و صبح بود، روزی چهارم.
20 و خدا گفت: «آبها به انبوه جانوران پر شود و پرندگان بالای زمین بر روی فلك آسمان پرواز كنند.»
21 پس خدا نهنگان بزرگ آفرید و همۀ جانداران خزنده را، كه آبها از آنها موافق اجناس آنها پر شد، و همۀ پرندگان بالدار را به اجناس آنها. و خدا دید كه نیكوست.
22 و خدا آنها را بركت داده، گفت: «بارور و كثیر شوید و آبهای دریا را پر سازید، و پرندگان در زمین كثیر بشوند.»
23 و شام بود و صبح بود، روزی پنجم.
24 و خدا گفت: «زمین، جانوران را موافق اجناس آنها بیرون آورد، بهایم و حشرات و حیوانات زمین به اجناس آنها.» و چنین شد.
25 پس خدا حیوانات زمین را به اجناس آنها بساخت و بهایم را به اجناس آنها و همۀ حشرات زمین را به اجناس آنها. و خدا دید كه نیكوست.
26 و خدا گفت»: آدم را بصورت ما و موافق شبیه ما بسازیم تا بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان و بهایم و بر تمامی زمین و همۀ حشراتی كه بر زمین می‌خزند، حكومت نماید. «
27 پس خدا آدم را بصورت خود آفرید. او را بصورت خدا آفرید. ایشان را نر و ماده آفرید.
28 و خدا ایشان را بركت داد و خدا بدیشان گفت: «بارور و كثیر شوید و زمین را پر سازید و در آن تسلط نمایید، و بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان و همۀ حیواناتی كه بر زمین می‌خزند، حكومت كنید.»
29 و خدا گفت: «همانا همۀ علف‌های تخم‌داری كه بر روی تمام زمین است و همۀ درختهایی كه در آنها میوۀ درخت تخم‌دار است، به شما دادم تا برای شما خوراك باشد.
30 و به همۀ حیوانـات زمیـن و به همۀ پرندگان آسمان و به همۀ حشرات زمین كه در آنهـا حیـات است، هر علف سبز را برای خوراك دادم.» و چنیـن شـد.
31 و خدا هر چه ساختـه بـود، دیـد و همانـا بسیار نیكـو بود. و شام بـود و صبح بـود، روز ششـم.
داستان پیدایش فقط در مورد این رویداد یا آن واقعه یا ایجاد این چیزهای فیزیکی نیست، بلکه در مورد این است که خدا چگونه خود را در رابطه با جهان و انسان می بیند. برای این مقاله سعی می کنم قسمت به قسمت را تفسیر کنم:
1 در ابتدا، خدا آسمانها و زمین را آفرید. 2 وزمین تهی و بایر بود و تاریكی بر روی لجه و روح خدا سطح آبها را فرو گرفت و نفس و روح خدا بر روی آب های تاریک و عمیق میوزید.
* این تصویرسازی و تجسم آب های عمیق و تاریک در اسطوره های مختلف |آفرینش وجود داشته است. به عنوان مثال، در اسطوره هندو: برهما (خدای خالق در هندو) از تخمی بیرون می آید که از یک اقیانوس بیرون می آید. یا ویشنو در اعماق آب فرو می رود و زمین مادر را از دریا بیرون می آورد. یا در اساطیر مصری، آتوم، خدای خورشید که یک خدای کیهانی اولیه و همچنین خدای خالق است را میبینیم که تپه‌ای به نام «بنبن» در این اسطوره وجود دارد که از آب های اولیه بیرون می‌آید و آتوم روی آن می‌ایستد و حقیقت و چیزها را با نام بردن آنها به وجود می‌آورد. بنبن تپه ای بود که از آب های اولیه ای که خدای خالق آتوم بر آن مستقر شد، برخاسته بود. یا در افسانه های بابلی، خداوند، تیامات (اژدهای آشوبی که در دریا زندگی می کند) را می کشد و خداوند از بدن این اژدها برای خلق جهان استفاده می کند. این تیامات نیز مانند لویاتان یا همان هیولای عظیم در عمق دریاهای ناخودآگاه است. قسمت جالب این است که کلمه عبری برای "عمیق" در این بخش از کتاب مقدس תְהוֹם (به معنای عمق و نیستی و ناخودآگاهی) است و "تهوم" تلفظ می شود و بسیار شبیه تیامات (آن اژدهای آشوب زیر دریا در اسطوره های بابلی است. ). بنابراین، نکته اینجا این است که آنچه این آب تاریک اولیه در تمام این افسانه ها نشان می دهد «هرج و مرج اولیه» است و خداوند از درون هرج و مرج، نظم را به جهان می آورد و قوانین طبیعت و نظم را وضع می کند، اما وقتی گناه می کنیم، ما این نظم را می شکنیم. و این باعث نزدیک شدن به آن هرج و مرج وحشتناک میشود! این اژدهای هرج و مرج همان اژدهایی است که بعداً تبدیل به شیطان آخرالزمانی در کتاب مقدس می شود.
3 و خدا گفت: «روشنایی بشود.» و روشنایی شد. 4 و خدا روشنایی را دید كه نیكوست و خدا روشنایی را از تاریكی جدا ساخت. 5 و خدا روشنایی را روز نامید و تاریكی را شب نامید. و شام بود و صبح بود، روزی اول.
* تقریباً تمام افسانه های خلقت، نور را به عنوان اولین چیزی که خلق می شود قرار می دهند. نور نشان دهنده آگاهی است و وقتی می گوییم کسی بیدار شده است، می گوییم چراغ ها روشن است. نشان می دهد که از اعماق ناخودآگاهی و هرج و مرج روح خدا می دمد و شعور و نظم می آفریند. خداوند نور و تاریکی را از یکدیگر جدا می کند زیرا در هرج و مرج همه ی وقایع و امکان ها وجود دارد اما خداوند نور و تاریکی را از هم جدا کرده و به دو قسمت تقسیم می کند و این نوعی مقابله با سایه (در نظریه یونگ) و در نتیجه ساختن نور است.
6 و خدا گفت: «فلكی و آسمانی باشد در میان آبها و آبها را به آسمان برد و از آبها جدا كند.» 7 و خدا فلك یا آسمان را بساخت و آبهای زیر فلك را از آبهای بالای فلك جدا كرد. و چنین شد. 8 و خدا فلك را آسمان نامید. و شام بود و صبح بود، روزی دوم.
* کلمه "آسمان" و "بهشت" ارتباط نزدیکی با هم دارند و حتی در بسیاری از زبان ها مانند آلمانی تنها یک کلمه برای آن وجود دارد (Himmel). از سوی دیگر، زمانی که فضانوردان می خواهند قبل از رفتن به فضا تمرین کنند، در زیر آب تمرین می کنند زیرا درون آب و درون فضا بسیار شبیه هم هستند. این بخش همچنین نماد ساختن و جدا کردن روح و ماده، آسمان و زمین، بالا و پایین از هم است.
9 و خدا گفت: «آبهای زیر آسمان در یكجا جمع شود و خشكی ظاهر گردد.» و چنین شد. 10 و خدا خشكی را زمین نامید و اجتماع آبها را دریا نامید. و خدا دید كه نیكوست. 11 و خدا گفت: «زمین نباتات برویاند، علفی كه تخم بیاورد و درخت میوه‌ای كه موافق جنس خود میوه آورد كه تخمش در آن باشد، بر روی زمین.» و چنین شد. 12 و زمین نباتات را رویانید، علفی كه موافق جنس خود تخم آورد و درخت میوه‌داری كه تخمش در آن، موافق جنس خود باشد. و خدا دید كه نیكوست. 13 و شام بود و صبح بود، روزی سوم. 14 و خدا گفت: «نیرها در فلك آسمان باشند تا روز را از شب جدا كنند و برای آیات و زمانها و روزها و سالها باشند. 15 و نیرها یا نورها در فلك آسمان باشند تا بر زمین روشنایی دهند.» و چنین شد. 16 و خدا دو نیر یا نور بزرگ ساخت، نیر یا نور اعظم را برای سلطنت روز و نیر یا نور اصغر را برای سلطنت شب، و ستارگان را نیز آفرید. 17 و خدا آنها را در فلك آسمان گذاشت تا بر زمین روشنایی دهند، 18 و تا سلطنت نمایند بر روز و بر شب، و روشنایی را از تاریكی جدا كنند. و خدا دید كه نیكوست. 19 و شام بود و صبح بود، روزی چهارم.
* برخی در اینجا به مشکل و تناقضی در این داستان و اسطوره اشاره می کنند. چگونه خداوند در روز سوم گیاهان را آفرید قبل از اینکه در روز چهارم خورشید و ماه را بسازد؟ آفرینش گیاه بدون خورشید معنی ندارد! یا حتی «روز» یعنی چه زمانی که خداوند خورشید و ماه را تازه در روز چهارم آفرید؟ باز هم اشاره میکنم که این یک داستان تحت اللفظی نیست، بلکه شکلی از شعر و استعاره است و یک الگوی و ترتیب رازی و پنهان در اینجا وجود دارد که جلوتر در همین مقاله در مورد آن می نویسم که نشان می دهد و ثابت میکند که چرا به نظر می رسد خدا گیاهان و زمین را قبل از خورشید و ماه می سازد! اما مشکلی دیگر اینجاست که نویسندگان عبری کتاب مقدس نمی‌خواستند خلقت خورشید و ماه را در ابتداتر قرار دهند، زیرا افراد زیادی در آن زمان بودند که خدای خورشید و خدای ماه را می پرستیدند و نویسندگان عبری می خواستند خداوند را برتر از خورشید و ماه بدانند و بر این موضوع تاکید کنند. مخصوصاً زمانی که کلمه عبری برای خورشید שמש «شمش» و کلمه عربی برای خورشید «شمس» است و اما شمش در حقیقت خدای خورشید بابلی است که توسط بسیاری از مردم در آن زمان پرستش می شد. به همین دلیل است که نویسندگان عبری به جای شمش (خورشید) و ماه از لفظ «نور اعظم و نور اصغر» استفاده کردند. آنها می خواستند اشاره و تاکید کنند که خداوند بر خورشید و ماه و همه چیز برتر است و خورشید و ماه و ستارگان مخلوقات خداوند هستند.
20 و خدا گفت: «آبها به انبوه جانوران پر شود و پرندگان بالای زمین بر روی فلك آسمان پرواز كنند.» 21 پس خدا نهنگان بزرگ آفرید و همۀ جانداران خزنده را، كه آبها از آنها موافق اجناس آنها پر شد، و همۀ پرندگان بالدار را به اجناس آنها. و خدا دید كه نیكوست. 22 و خدا آنها را بركت داده، گفت: «بارور و كثیر شوید و آبهای دریا را پر سازید، و پرندگان در زمین كثیر بشوند.»23 و شام بود و صبح بود، روزی پنجم. 24 و خدا گفت: «زمین، جانوران را موافق اجناس آنها بیرون آورد، بهایم و حشرات و حیوانات زمین به اجناس آنها.» و چنین شد. 25 پس خدا حیوانات زمین را به اجناس آنها بساخت و بهایم را به اجناس آنها و همۀ حشرات زمین را به اجناس آنها. و خدا دید كه نیكوست. 26 و خدا گفت»: آدم را بصورت ما و موافق شبیه ما بسازیم تا بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان و بهایم و بر تمامی زمین و همۀ حشراتی كه بر زمین می‌خزند، حكومت نماید. « 27 پس خدا آدم را بصورت خود آفرید. او را بصورت خدا آفرید. ایشان را نر و ماده آفرید. 28 و خدا ایشان را بركت داد و خدا بدیشان گفت: «بارور و كثیر شوید و زمین را پر سازید و در آن تسلط نمایید، و بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان و همۀ حیواناتی كه بر زمین می‌خزند، حكومت كنید.» 29 و خدا گفت: «همانا همۀ علف‌های تخم‌داری كه بر روی تمام زمین است و همۀ درختهایی كه در آنها میوۀ درخت تخم‌دار است، به شما دادم تا برای شما خوراك باشد. 30 و به همۀ حیوانـات زمیـن و به همۀ پرندگان آسمان و به همۀ حشرات زمین كه در آنهـا حیـات است، هر علف سبز را برای خوراك دادم.» و چنیـن شـد. 31 و خدا هر چه ساختـه بـود، دیـد و همانـا بسیار نیكـو بود. و شام بـود و صبح بـود، روز ششـم.
* بنابراین، اکنون زمان صحبت راجع به آن الگو و ترتیب پنهانی و رازگونه میان ترتیب روزها است که قبلاً در مورد آن صحبت کردم. همانطور که می بینید، خداوند نور و تاریکی را در روز اول و خورشید و ماه و ستارگان را در روز چهارم آفرید. و خداوند آسمان و دریا را در روز دوم و پرندگان و ماهیان را در روز پنجم آفرید. و خداوند زمین و گیاه را در روز سوم و حیوانات و انسانها را در روز ششم در زمین آفرید. جالب نیست؟ زیرا این الگوی مقدس نشان می دهد که روز اول و چهارم واقعاً یکسان و یکی است و روز دوم و پنجم واقعاً یکسان و یکی است و روز سوم و ششم نیز واقعاً یکسان و یکی است. این یک داستان یک شعر مقدس هنرمندانه استعاری است و نه یک داستان تحت اللفظی. اما در حال حاضر از نظر علمی نیز می دانیم که ابتدا ستارگان و سیارات ساخته شدند و سپس آب و جو روی کره زمین و ماهی ها و پرندگان و خشکی ها و بعد پستانداران و در نهایت انسان. این الگوی مقدس و رابطه بین (روز اول و چهارم) و (روز دوم و پنجم) و (روز سوم و ششم) ثابت می کند که مردم باستان این غریزه و شهودها را داشته اند و بسیار بیشتر از آنچه ما بتوانیم تصور کنیم در مورد مفاهیم آگاهی و جهان و خدا به عنوان نظم اولیه عالی میدانستند.
_______________________________________________________________________________
Commentary on Genesis 1:
The Book of Genesis is the first book of the Old Testament. Genesis is an account of the creation of the world, and the early history of humanity. The myth of creation has been told and recorded in many religions and civilisations throughout history, although the names are sometimes relatively different, however, the creation story is mythical and the true meaning of the story is what matters the most. For example, the tree of knowledge is kind of like the pandora box in Greek mythology.One of the reasons that people are missing the points of the creation myth in the Bible is that they take it literally and not metaphorically while Genesis is written metaphorically so that people can understand the true meaning and the moral of the story. The story begins with the creation of the universe and Adam and Eve and how they descended and how man transcends and ascends again as Jesus Christ in the New Testament to become holy as Jesus was both fully human and fully divine. In this article, I try to look at it a little deeper and give an interpretation of the creation myth in the book of Genesis 1. I try to interpret this part of Genesis because I believe it can show how the ancient times and modern times can marry together:
"1 In the beginning, God created the heavens and the earth. 2 Now the earth was formless and empty, darkness was over the surface of the deep, and the Spirit of God was hovering over the waters.
3 And God said, “Let there be light,” and there was light. 4 God saw that the light was good, and he separated the light from the darkness. 5 God called the light “day,” and the darkness he called “night.” And there was evening, and there was morning—the first day.
6 And God said, “Let there be a vault between the waters to separate water from water.” 7 So God made the vault and separated the water under the vault from the water above it. And it was so. 8 God called the vault “sky.” And there was evening, and there was morning—the second day.
9 And God said, “Let the water under the sky be gathered to one place, and let dry ground appear.” And it was so. 10 God called the dry ground “land,” and the gathered waters he called “seas.” And God saw that it was good. 11 Then God said, “Let the land produce vegetation: seed-bearing plants and trees on the land that bear fruit with seed in it, according to their various kinds.” And it was so. 12 The land produced vegetation: plants bearing seed according to their kinds and trees bearing fruit with seed in it according to their kinds. And God saw that it was good. 13 And there was evening, and there was morning—the third day.
14 And God said, “Let there be lights in the vault of the sky to separate the day from the night, and let them serve as signs to mark sacred times, and days and years, 15 and let them be lights in the vault of the sky to give light on the earth.” And it was so. 16 God made two great lights—the greater light to govern the day and the lesser light to govern the night. He also made the stars. 17 God set them in the vault of the sky to give light on the earth, 18 to govern the day and the night, and to separate light from the darkness. And God saw that it was good. 19 And there was evening, and there was morning—the fourth day.
20 And God said, “Let the water teem with living creatures, and let birds fly above the earth across the vault of the sky.” 21 So God created the great creatures of the sea and every living thing with which the water teems and that moves about in it, according to their kinds, and every winged bird according to its kind. And God saw that it was good. 22 God blessed them and said, “Be fruitful and increase in number and fill the water in the seas, and let the birds increase on the earth.” 23 And there was evening, and there was morning—the fifth day. 24 And God said, “Let the land produce living creatures according to their kinds: the livestock, the creatures that move along the ground, and the wild animals, each according to its kind.” And it was so. 25 God made the wild animals according to their kinds, the livestock according to their kinds, and all the creatures that move along the ground according to their kinds. And God saw that it was good. 26 Then God said, “Let us make mankind in our image, in our likeness, so that they may rule over the fish in the sea and the birds in the sky, over the livestock and all the wild animals,[a] and over all the creatures that move along the ground.”27 So God created mankind in his own image, in the image of God he created them; male and female he created them. 28 God blessed them and said to them, “Be fruitful and increase in number; fill the earth and subdue it. Rule over the fish in the sea and the birds in the sky and over every living creature that moves on the ground.” 29 Then God said, “I give you every seed-bearing plant on the face of the whole earth and every tree that has fruit with seed in it. They will be yours for food. 30 And to all the beasts of the earth and all the birds in the sky and all the creatures that move along the ground—everything that has the breath of life in it—I give every green plant for food.” And it was so. 31 God saw all that he had made, and it was very good. And there was evening, and there was morning—the sixth day."
Genesis story is just not about this event or that event or the creation of these physical things rather it's about how God sees himself in a relationship with the world and humans. For the sake of this article, I try to interpret part by part:
1. In the beginning, God created the heavens and the earth. 2 Now the earth was formless and empty, darkness was over the surface of the deep, and the Spirit of God (the divine wind) was hovering over the waters.
* This image and personification of water have been present in many different myths. For example, in Hindu myth: Brahma (creator god in Hindu) comes out of an egg that comes out of an ocean. or Vishnu dives deep into the water and brings mother earth up from the sea. Or in Egyptian mythology, Atum, the sun god is a primaeval cosmic god and also the creator god. there is a mound called "Benben" which comes out of primal water and Atum stands on it and speaks the truth and things into being. Benben was the mound that arose from the primordial waters upon which the creator deity Atum settled. Or in the Babylonian myths, god kills Tiamat (the dragon of chaos that lives in the sea) and god uses the body of this dragon to create the world. This Tiamat is also like the Leviathan. the interesting part is that the Hebrew word for "deep" in this part of the bible is תְהוֹם (meaning depth and abyss) and it's pronounced "Tehom" and it sounds very much like Tiamat (that dragon of Chaos under the sea in Babylonian myth). So, the point is that what this primal dark water represents in all these myths is "the primal chaos" and God brings order into the world out of chaos and makes the laws of the nature and order but when we sin, we break the order and getting closer to that horrifying chaos! this chaos dragon that later becomes the apocalyptic devil in the Bible.
3 And God said, “Let there be light,” and there was light. 4 God saw that the light was good, and he separated the light from the darkness. 5 God called the light “day,” and the darkness he called “night.” And there was evening, and there was morning—the first day.
* Almost all the creation myths set the light as the first thing created. light represents consciousness and when we say someone is woken up, we say the lights are on. it shows that from the depths of unconsciousness and chaos, the spirit of God blows and creates consciousness and order. God divides the light and darkness because in chaos there are all the possibilities but God separates the light and darkness in two and it is a form of confronting the shadow (shadow-work in Jungian theory) and making the light.
6 And God said, “Let there be a vault between the waters to separate water from water.” 7 So God made the vault and separated the water under the vault from the water above it. And it was so. 8 God called the vault “sky.” And there was evening, and there was morning—the second day.
* The word "sky" and "heaven" are closely related and even in many languages like German, there is only one word for it (Himmel). on the other hand, when astronauts want to practice before going into space, they practice under the water because they are very much alike. it is also symbolising the making of spirit and matter, heaven and earth, above and below.
9 And God said, “Let the water under the sky be gathered to one place, and let dry ground appear.” And it was so. 10 God called the dry ground “land,” and the gathered waters he called “seas.” And God saw that it was good. 11 Then God said, “Let the land produce vegetation: seed-bearing plants and trees on the land that bear fruit with seed in it, according to their various kinds.” And it was so. 12 The land produced vegetation: plants bearing seed according to their kinds and trees bearing fruit with seed in it according to their kinds. And God saw that it was good. 13 And there was evening, and there was morning—the third day. 14 And God said, “Let there be lights in the vault of the sky to separate the day from the night, and let them serve as signs to mark sacred times, and days and years, 15 and let them be lights in the vault of the sky to give light on the earth.” And it was so. 16 God made two great lights—the greater light to govern the day and the lesser light to govern the night. He also made the stars. 17 God set them in the vault of the sky to give light on the earth, 18 to govern the day and the night, and to separate light from the darkness. And God saw that it was good. 19 And there was evening, and there was morning—the fourth day.
* Some people point out a problem and contradiction here; how did God create plants and vegetation on the third day before making the sun and moon on the fourth day? or what does even "day" mean when God created the sun and the moon on the fourth day? again, it's not a literal story, rather it's a form of poetry and metaphorical and there is a hidden pattern here which I write about it later in the article which shows why God seems to make plants and earth before the sun and moon. but the problem is that Hebrew writers of the Bible did not want to put the creation of the sun and moon in the beginning because there were many people who worshipped the sun god and moon god and Hebrew writers wanted to emphasise God as supreme to sun and moon. Especially, when the Hebrew word for sun is שמש "Shemesh" and the Arabic word is شمس "Shams" and Shemesh is the Babylonian sun god which was worshipped by many people. that's why Hebrew writers used "greater light and lesser light" instead of Shemesh (sun) and moon. they wanted to point out that God is supreme to the sun and moon and everything and the sun and moon and stars are creations of God.
20 And God said, “Let the water teem with living creatures, and let birds fly above the earth across the vault of the sky.” 21 So God created the great creatures of the sea and every living thing with which the water teems and that moves about in it, according to their kinds, and every winged bird according to its kind. And God saw that it was good. 22 God blessed them and said, “Be fruitful and increase in number and fill the water in the seas, and let the birds increase on the earth.” 23 And there was evening, and there was morning—the fifth day. 24 And God said, “Let the land produce living creatures according to their kinds: the livestock, the creatures that move along the ground, and the wild animals, each according to its kind.” And it was so. 25 God made the wild animals according to their kinds, the livestock according to their kinds, and all the creatures that move along the ground according to their kinds. And God saw that it was good. 26 Then God said, “Let us make mankind in our image, in our likeness, so that they may rule over the fish in the sea and the birds in the sky, over the livestock and all the wild animals,[a] and over all the creatures that move along the ground.”27 So God created mankind in his own image, in the image of God he created them; male and female he created them. 28 God blessed them and said to them, “Be fruitful and increase in number; fill the earth and subdue it. Rule over the fish in the sea and the birds in the sky and over every living creature that moves on the ground.” 29 Then God said, “I give you every seed-bearing plant on the face of the whole earth and every tree that has fruit with seed in it. They will be yours for food. 30 And to all the beasts of the earth and all the birds in the sky and all the creatures that move along the ground—everything that has the breath of life in it—I give every green plant for food.” And it was so. 31 God saw all that he had made, and it was very good. And there was evening, and there was morning—the sixth day."
* So, here is now the hidden pattern I talked about earlier. As you can see, God created light and darkness on the first day and the sun and moon and stars on the fourth day. And God created sky and sea on the second day and the birds and fishes on the fifth day. And God created the earth and vegetation on the third day and animals and humans on the earth on the sixth day. isn't it interesting? because this sacred pattern shows that the first day and fourth day are really the same and the second and the fifth day are really the same and the third and the sixth day are also really the same. this is a metaphorical sacred poem and not a literal story. However, currently, we know scientifically that first, the stars and planets were made and then the water and the atmosphere on the planet and the fishes and birds and lands and in the end the mammals and eventually humans. This sacred pattern and relation between (1st and 4th day) and (2nd and 5th day) and (3rd and 6th day) prove that ancient people had this instinct and knew much more than we can imagine about the consciousness and universe and God as the supreme primal order.
Commentaires